Defensa de Nagusien Etxea, Edificios, Centro de Día
O Concello de Getxo quería trasladar ás persoas maiores a un espazo peor e máis pequeno, en contra da nosa vontade, derrubar edificios que son memoria viva do pobo e negarse a habilitar un Centro de Día. Desde a Asociación “Ibar Nagusien Etxea” enfrontámonos ao concello para evitar o traslado da propia asociación, a derriba dos edificios de Lope de Vega 12 e por un Fogar de Día. Contamos co apoio da Asociación de Veciños e da Plataforma Antiderribo.
Non ao traslado de Nagusien Etxea, Non ao derrubo edificios, Si ao Centro de Día.
Desde 1987 a asociación funciona como “Hogar de Día” pasando a chamarse posteriormente “Nagusien Etxea” (Casa de Maiores).
A partir de 2013, o concello expón que nos traslademos a uns espazos máis pequenos e que non reúnen as condicións dos que temos.
Para opoñernos ao traslado e derriba, ademais de en a Carta de Ámsterdam, apoiámonos nos informes da Comisión de Patrimonio do Colexio de Arquitectos Vasco-Navarro e Osalde, Asociación polo dereito á saúde.
Nos contactos co concello non había posibilidade de negociación, era o traslado si ou si. Os “motivos” para a derriba ían cambiando (vivendas para mozas e maiores, VPO, Centro Interxeracional). Rexeitaron a localización Getxo II (instituto con alumnos) porque tiñan sentenciados os edificios de Lope de Vega 12 desde 2013.
Actas mocións Ayto. GetxoOs vellos/vellas importámoslles unha merda
Os concellos deben ser administradores do público, e nunca comportarse como os “donos do casarío”.
Se cada día hai máis persoas maiores, non ten ningunha xustificación que teñamos que deixar a nosa casa (que é municipal, é dicir do municipio, do pobo, non do equipo de goberno) perdendo ximnasio con aparatoloxía especial para a rehabilitación de persoas maiores, biblioteca con 2000 volumes, xardín (que outrora foi o claustro das monxas), bar comedor, etc…
Todos os motivos que expuña o concello para o derribo eran escusas. Incluso o Centro Interxeracional que se está construíndo no solar dos edificios derrubados podía levantarse noutro solar máis adecuado, o Getxo II.
Dende a asociación puxemos un contencioso-administrativo contra a orde de desaloxo, que considerabamos inxusta e coa prepotencia que dá o poder, sen esperar sentenza, con nocturnidade, rodearon e tomaron a nosa sede e rebentaron todas as portas (a pesar de que a policía municipal tiña copia das chaves). Meses despois, tamén con forte despregamento policial, comezaron o derribo.
“Pase o que pase, xa gañamos”, lese no valo metálico que rodea os edificios.
Ante o que consideramos un inxusto derribo e desaloxo, dende a asociación fanse recollidas de firmas, carteladas, manifestacións, peches, mocións no propio concello, comparecencias en Xuntas Xerais (Deputación de Bizkaia), Parlamento Vasco, acudimos ao Ararteko (defensor do pobo). Tamén un referendo onde o 84% das persoas socias pronúncianse en contra do traslado.
Os obxectivos inmediatos non se conseguiron. Non puidemos salvar uns edificios históricos, memoria viva do pobo. Non conseguimos evitar que se nos expulse da nosa casa. Non conseguimos que se habilite un Centro de Día para as persoas maiores do barrio que, a día de hoxe teñen que seguir desprazándose en furgonetas fóra do municipio.
Como contrapartida, demostramos que nos vencerán pola forza, pero a razón está do noso lado.
Tamén hai que destacar que en todo o proceso de mobilizacións tivemos o apoio de persoas non socias de todas as idades. As persoas mozas, ademais, organizaron actos lúdicos e culturais para axudar a pagar as multas impostas en aplicación da “Lei Mordaza”.
A unión na loita e a solidariedade quedarán no recordo para sempre.
Nova elDiario.es